Τρεις γενιές, πριν από την οικογένειά μου γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έζησαν στα Λιχαδονήσια, τα αγάπησαν.Γι’ αυτό παρ’ όλου που οι συνθήκες ζωής ήταν δύσκολες αρκετές οικογένειες δεν θέλησαν να Φύγουν από εκεί.Εκεί γεννήθηκα κι εγώ και έζησα μέχρι τα εφτά μου χρόνια που έπρεπε να πάω στο δημοτικό Στον Άγιο Γεώργιο της Λιχάδας! Έντονες μνήμες και βαθιά νοσταλγία με συνόδευαν πάντα: το δίπατο πέτρινο σπίτι μας, η ψαροταβέρνα του παππού μου με την αυλή που έφτανε μέχρι το κύμα, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου δίπλα μας.Τα χρόνια πέρασαν και τα Λιχαδονήσια έγιναν αγαπημένος τόπος και για την τωρινή μου Οικογένεια: τη Χρυσούλα και τους γιους μας Κώστα και Γιώργο και από το 1994, 4η και 5η γενιά πλέον, ζούμε και εργαζόμαστε για ένα μεγάλο μέρος του χρόνου στον παράδεισο των παιδικών μου χρόνων.
